Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11366 Esas 2018/11000 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11366
Karar No: 2018/11000
Karar Tarihi: 26.12.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11366 Esas 2018/11000 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edildiğini açıklamıştır. Ancak mahkeme, sanığın tebligat usulüne uygun olarak bilgilendirilmediğinde yapılan karar tebliğinin usulsüz olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesinde yer alan hakların sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu olarak uygulanması gerektiği gözetilmemesi isabetsizliğinin infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Toplanan delillerin incelenmesi sonucu sanıkların suçunun sübutu kabul edilmiş ve cezaların teşdit gerekçesi isabetli olarak belirlenmiştir. Azaltıcı nedenin bulunmadığı takdirde, sanıkların temyiz itirazlarının reddedilmesiyle hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise 7201 sayılı Tebligat Kanunu ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi olarak belirlenmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/11366 E. , 2018/11000 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık ..."ın aynı zamanda mernis adresi de olan sorgusu esnasında bildirdiği adresine, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre tebligat yapılmadan, doğrudan mernis adresi de olan bu adrese 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliği usulsüz olup temyiz süresini başlatmayacağından, sanığın öğrenme üzerine 09/07/2014 havale tarihli temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine süresinde olduğundan tebliğnamedeki (1) nolu düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş cezaların teşdit gerekçesi isabetli olarak belirlenmiş ve azaltıcı nedenin bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 26/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.