Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37287 Esas 2017/2092 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/37287
Karar No: 2017/2092
Karar Tarihi: 22.02.2017

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37287 Esas 2017/2092 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçuyla ilgili olarak Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiş bir mahkumiyet hükmünü içermektedir. Kararda, cezanın infaz aşamasında yargılama giderlerinin ödenmesiyle ilgili bir tartışma da yer almaktadır. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi ile 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi de değerlendirilmiştir. Bu kanun maddelerinin detaylı açıklaması kararda yer almamaktadır.

2. Ceza Dairesi 2014/37287 E. , 2017/2092 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de; hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 22.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.