13. Ceza Dairesi Esas No: 2016/18620 Karar No: 2018/11642 Karar Tarihi: 17.09.2018
Hırsızlık - tehdit - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/18620 Esas 2018/11642 Karar Sayılı İlamı
13. Ceza Dairesi 2016/18620 E. , 2018/11642 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, tehdit HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın kağıt toplama bahanesi ile girmiş olduğu katılana ait işyerinden suça konu kumaşı el arabasına saklamak suretiyle çalması üzerine işyeri çalışanları tarafından kesintisiz takip sonucu yakalandığında çalmış olduğu eşyaların bulunduğu el arabasını vermek istemediği ve kendisini yakalayan çalışanlara da bıçak çektikten sonra bahse konu el arabasını geri alamayacağını anlaması üzerine suç eşyasını bırakmak suretiyle kaçmış olduğunun anlaşılması karşısında sanığın eyleminin TCK"nın 149/1-a maddesinde düzenlenen yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu halde, eylemin hatalı vasıflandırma ile yazılı şekilde hırsızlık ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararları verilmesi, 2-Hırsızlığa teşebbüs suçu bakımından kabule göre de; Suçtan kaynaklanan zararın bulunmaması gözetildiğinde, sanığın TCK"nın 62.maddesinin uygulanması sırasında olumlu değerlendirilen geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki mahkemeye karşı davranışları, TCK"nın 51 ve CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilirken olumsuz olarak değerlendirilmek suretiyle, çelişkili ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanık hakkında ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son. maddesinin gözetilmesine, 17.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.