Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2013/11167 Esas 2015/119 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, asgari geçim indirimi, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 01.11.2003 tarihinden davalı tarafından iş akdine son verildiği 30.09.2010 tarihine kadar muhasebe sorumlusu olarak çalıştığını, müdür unvanı verilmediğini, ancak müdür görev ve sorumluluğunda olduğunu, çalıştığı süre boyunca gerçekte 2.000,00 TL net ücret aldığı halde resmi kayıtlarda asgari ücretli gösterildiğini, bu hususun banka kayıtlarıyla ispatlanacağını, 2008 yılından bu yana ise yasal (Asgari Geçim İndirimi) ödenmediğini, müvekkilinin davalı işyerinde sabah saat 07.00’den akşam saat 22.00’ye kadar çalıştığını, hafta tatillerinde de çalıştığını, genel tatillerde ise dini bayramların ilk günü hariç diğer günlerde çalıştığını, çalıştığı süre boyunca yıllık ücretli izinlerini kullanmadığını, davalı yana 25.10.2010 tarihli toplam 80.000 TL ödeme için ihtarname keşide edildiğini ancak cevap verilmediğini belirterek fazlaya ilişkin dava ve talep hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik; kıdem ve ihbar tazminatı, ücret, asgari geçim indirimi, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram-genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş akdini haklı bir sebep olmadan kendi isteğiyle feshettiğini, kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacağı bulunmadığını, ayrılırken hiçbir hak ve alacağı kalmadığına dair ibraname imzaladığını, müvekkili şirkette fazla çalışma yapılmadığını, yapılan fazla çalışmaların ücret bordrolarına yansıtıldığını, davacının yıllık izinlerini kullanarak yıllık ücretli izin defterini imzaladığını, bordroların davacı tarafından imzalandığını, davacının, davacının bordrolarda görünen ücret ile çalıştığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, işten ayrılma bildirgesinde sigortalının işten ayrılış nedeni kodu 04 olarak işveren tarafından bildirildiği, 04 kodu belirsiz süreli iş sözleşmesinin işveren tarafından feshi olup, ispat yükü üzerinde bulunan davalı, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiğini somut delillerle ispat edemediği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı vekilince süresinde ıslaha karşı zamanaşımı def’inde bulunulmasına rağmen mahkemece zamanaşımı def"i değerlendirmeden hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.