Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37649 Esas 2017/2084 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/37649
Karar No: 2017/2084
Karar Tarihi: 22.02.2017

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37649 Esas 2017/2084 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçunu işlediği ve mahkumiyet kararı verildiği sonucuna varmıştır. Ancak kararda, suçun niteliği konusunda yanlış bir değerlendirme yapıldığı ve ceza hükümlerinin yanlış uygulandığı tespit edilmiştir. Sanığın, doktor olarak çalıştığı üniversite hastanesi içindeki doktor odasından çaldığı katılana ait bir dizüstü bilgisayarın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-a maddesi uyarınca hırsızlık suçu olduğuna karar verilmiştir. Ayrıca, adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanması gerektiği ancak bu hususun gözardı edildiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının da dikkate alınarak, öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-a ve 58. maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2014/37649 E. , 2017/2084 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılana ait dizüstü bilgisayarı, katılanın doktor olarak çalıştığı üniversite hastanesi içindeki doktor odasından çalması biçimindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-a maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un 142/1-b maddesi uyarınca uygulama yapılması, her iki fıkradaki ceza sürelerinin aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından; adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 22/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.