T
MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ile fazla mesai ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 435.maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmiş olmakla Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesi ile, müvekkilinin davalı işyerinde 01.11.1995 tarihinde çalışmaya başladığını, 31.03.1998 tarihinde emekliliğe hak kazandığını ve hiç ara vermeden davalı işyerinde departman sorumlusu olarak aylık ortalama 2500 TL maaşla çalıştığını, müvekkilinin 24.06.2010 tarihinde gece personelinin işten dört saat erken çıkmasını fabrika müdürü ve personel müdürüne bildirdiğini ve erken çıkış saatleri kendi mesai saatlerinden sonra meydana geldiği için müdahale imkanının bulunmadığını belirttiğini, olay sonrasında müvekkilinden savunma istendiğini, verilen savunma üzerine insan kaynakları müdürünün müvekkiline kendisinin işten çıkarılacağı, söz konusu olayın yönetici zaafiyetinden kaynaklandığı ve hiçbir hakkını da alamayacağı ancak istifa etmesi durumunda kıdem tazminatı ve tüm haklarının ödeneceği gibi söylemlerle baskı yaptığını ve bu baskılar sonrasında müvekkiline istifa dilekçesi ile 40 günlük izin alacağı karşılığında avans çektiğine dair bir makbuzun imzalatıldığını, ancak müvekkiline kıdem tazminatı alacağının bir kısmının ödendiğini, izin, fazla mesai ve diğer özlük haklarının ise ödenmediğini belirterek, bakiye kıdem tazminatı ile ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ve fazla mesai ücreti alacaklarının davalıdan tahsili talebinde bulunmuş, ıslahla talep miktarını arttırmıştır.
B)Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesi ile, davacının müvekkili işyerinde 01.07.2005 tarihinde çalışmaya başladığını, bu durumun davacının imzasını taşıyan ... işe giriş bildirgesinden de görülebileceğini, son aylık ücretinin net 2.100,00-TL olduğunu, çalıştığı dönemlerde 3 ayda bir ikramiye ödendiğini, davacının 24.06.2010 tarihinde kendi iradesi ile müvekkili işyerindeki sözleşmesini sona erdirdiğini, davacıdan savunma alınmadığını ve iddia edildiği gibi istifaya zorlanmadığını, yıllık ücretli izinlerini kullandığını ve müvekkili işyeri nezdinde herhangi bir alacağının bulunmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davacının hükme esas kıdemini 01/04/1998-24/06/2010 tarihleri arasında geçen 12 yıl 2 ay 23 gün olarak hesap eden bilirkişi raporuna itibar edilmesi karşısında, davacının kıdeminin gerekçeli kararda 01/11/1995-24/06/2010 tarihleri arasında 14 yıl 7 ay 23 gün yazılması hatalıdır.
3. Davalı vekili 22.10.2012 tarihli dilekçesinde davacıya 3.642,56 TL izin ücreti tahakkuk ettirilip ödendiğini iddia ederek ...havale makbuzu sunmuştur.
Bilirkişi tarafından bu belgenin okunamadığı belirtilmiş ve mahkemece bu belge dikkate alınmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş, davalı vekilinin iddia ettiği yıllık ücretli izin parasının ödenip ödenmediği davacıya sorulup, inkar edilirse davalı vekilinden belge aslı istenerek gerekli yazışma yapılıp sonucuna göre izin ücreti hakkında karar vermektir. Eksik araştırma ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.