22. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/32693 Karar No: 2018/11780 Karar Tarihi: 14.05.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/32693 Esas 2018/11780 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2015/32693 E. , 2018/11780 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti Davacı, davalı işyerinde iş akdine haksız son verildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, bayram genel tatil, fazla mesai alacağını talep etmiştir. Davalı Savunmasının Özeti Davalı davacının haklı nedenle iş akdine son verildiğini bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini savundu Mahkeme Kararının Özeti Mahkemece, iş sözleşmesinin haklı sebebe dayanılmaksızın feshedildiği değerlendirilerek, yargılama sırasında alınan bilirkişi raporuna göre istekler kısmen hükme bağlanmıştır. Temyiz Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Söz konusu alacakların ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de iddia edilen dönemlerde çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez. Somut olayda, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre yargılama sırasında dinlenen davacı tanık beyanlarına itibarla, davacının fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır. Dosya kapsamında gerek davacı tanıkları gerekse davalı tanıklarının beyanlarından davalı iş yerinde bazı dönemler 8 saatlik vardiya ile çalışıldığı anlaşılmaktadır. Bilirkişi tarafından bu dönemler için de ½ saat ara dinlenme mahsubu ile fazla mesai belirlemesi yapılmıştır. Ancak üçlü vardiya çalışma sisteminde fazla mesai olmayacağı dikkate alındığında Mahkemece öncelikle vardiyaların 8 saatlik sürelerde belirlendiği dönemler tespit edilmeli ve bu sürelerde fazla çalışma olmadığı dikkate alınarak hesaplama yapılmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.