Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10468 Esas 2019/6926 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10468
Karar No: 2019/6926
Karar Tarihi: 30.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10468 Esas 2019/6926 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından taksirle yaralamadan suçlu bulunan sanık, TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkum edildi. Karar, 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, 3000 TL'ye kadar para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri artık temyiz edilemiyor. Sanığın temyiz istemi reddedildi.
Kanun maddeleri şöyle:
- Türk Ceza Kanunu (TCK) 89/1: Taksirle bir kişinin ölümüne sebebiyet veren kişi, 2 yıldan 6 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
- TCK 89/2-b: Taksirle bir kişinin kısmi veya tam özre uğramasına neden olan kişi, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
- TCK 62: Cezaların müeyyidesi.
- TCK 52/2-4: Hafif ve basit taksirle işlenen suçlarda hapis cezası yerine adli para cezası verilebilir.
Daha önceki döneme ait 5237 sayılı TCK'nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca 2000 TL'ye kadar adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri de halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte

12. Ceza Dairesi 2017/10468 E. , 2019/6926 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 04.06.2015 tarihinde verilen 3.000 TL"den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE, 30.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.