Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/10142 Esas 2017/5241 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10142
Karar No: 2017/5241
Karar Tarihi: 26.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/10142 Esas 2017/5241 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir ceza hükmü temyiz edilmiş ve incelenmiştir. Yaralama eylemi suçlamasıyla verilen hükümden kaynaklı temyiz itirazları reddedilmişken, diğer temyiz itirazlarına ilişkin bazı hususlar göz önünde bulundurularak bozma kararı verilmiştir. Bu hususlar şunlardır:
- Tayin edilen cezanın 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince temyiz edilememesi.
- Yaralanmanın ciddiyeti konusunda kesin bir raporun bulunmaması ve bunun tespit edilmesi gerektiği.
- İki taraf arasında yaşanan kavgada ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği konusunda şüphe bulunması ve bu hususun kararda değerlendirilmemesi.
- Ceza hesaplama konusunda bir hata yapılması.
- Anayasa Mahkemesi tarafından bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği.
Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı TCK'nin 29., 53., 62., 87/1-c maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 321., 326/son maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2016/10142 E. , 2017/5241 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında ..."u yaralama eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE;
2) Sanık hakkında Kemal"i yaralama eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
a) Katılan ... hakkındaki 20/09/2013 tarihli kesin rapordan, geçici rapor bulgularına göre raporun tanzim edildiğinin anlaşılmasına, katlanın talimat mahkemesince 28/11/2013 tarihinde alınan ifadesinde, olay nedeni ile kendisinde sadece bir çizik oluştuğunu beyan etmesine göre, katılana ait tüm raporlar ile varsa filmler en yakın adli tıp şube müdürlüğüne gönderilerek, bu yaralanma nedeniyle katılanda kırık oluşup oluşmadığı hususu kesin olarak belirlenerek, sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği halde bu hususun karar yerinde tartışılmaması,
c) Sanığın cezasında TCK’nin 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken hesap hatası yapılarak 1 yıl 4 ay 7 gün yerine, 1 yıl 3 ay 7 gün hapis cezası belirlenerek sanığa eksik ceza tayini,
d) Sanığın cezasında kemik kırığı nedeniyle artırım yapılırken TCK"nin 87/3. maddesi yerine, TCK"nin 87/1-c maddesi ile uygulama yapılması,
e) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca CMUK"un 326/son maddesi gereğince ceza süresi yönünden kazanılmış hakkı saklı tutulmak suretiyle BOZULMASINA; 26.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.