2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12683 Karar No: 2020/1853 Karar Tarihi: 04.02.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12683 Esas 2020/1853 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanıkların hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından mahkum edildiğini belirtmiştir. Sanık ...’in temyiz başvurusu reddedilmiştir çünkü adli para cezası gibi doğrudan hükmolunan cezalara yönelik temyiz mümkün değildir. Diğer sanıkların temyiz başvurularında ise indirim oranları ve yargılama sürecinde uygulanacak hak yoksunlukları hakkında düzeltmeler yapılması gerektiği belirtilmiştir. TCK'nın 35/2 ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddelerinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi de kararda dikkate alınmıştır. Detaylı ve açıklayıcı olarak, 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi ile adli para cezaları ve müsadere cezalarına yönelik temyiz başvurularının mümkün olmadığı belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2019/12683 E. , 2020/1853 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme, kasten yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1. Sanık ... hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde, 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ...’in temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2. Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçları ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde, Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde TCK"nın 35/2. maddesi gereğince 1/2 oranında indirim yapıldığı halde indirim oranının 1/6 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 04.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.