Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 53, 51/1, 3, 7, 8. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın hatalı sollama yaparken katılanın şeridine girmesi sonucu meydana gelen kazada, olay mahalinde yapılan keşif sonucunda tek yönlü cadde üzerinde yol şerit çizgisinin, trafik işaret levhasının, ışıklı/sesli işaret olmadığı, kazaya etken yol sorunu olmadığı olayda, sanığın eyleminin TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri kapsamında olmadığı gözetilmeyerek, sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirli yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA 29.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.