22. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/32303 Karar No: 2018/11748 Karar Tarihi: 14.05.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/32303 Esas 2018/11748 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2015/32303 E. , 2018/11748 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının gündüz vardiyasında çalışırken gece vardiyasında çalışmasının istenmesi ve maaş bildiriminin 2014 yılı öncesinde SGK"ya düşük yapılması nedenleriyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ve yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının gece vardiyasında çalıştırılmadığını, haklı nedenle fesih şartlarının oluşmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. 4857 sayılı Kanun"un 22. maddesinde çalışma koşullarındaki esaslı değişiklik sebebiyle işçinin iş sözleşmesini haklı olarak feshedebileceği öngörülmemiştir. Bununla birlikte çalışma koşullarının değiştirilmesi aynı zamanda koşulların uygulanmaması anlamına geldiğinden, aynı Kanun"un 24/II- f bendinde belirtilen hal, işçinin haklı fesih sebepleri arasında sayılmıştır. Bu durumda işçinin ihbar tazminatı talep hakkı doğmazsa da, kıdem tazminatı ödenmelidir. Davacı 6 yıldır gündüz vardiyasında 08.30-17.30 saatleri arasında çalıştırılmasına rağmen, çalışma saatlerinde esaslı değişikliğe gidilerek gece vardiyasında 23.00-09.00 saatleri arasında çalıştırılmak istendiğini, çalışma saatlerindeki bu değişikliğin esaslı değişiklik olup yaşamını olumsuz etkileyeceğinden iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia etmektedir. Davalı ise, davacıya gece çalıştırılması konusunda görev değişikliği yapılmadığını, davacının gece çalıştırılmadığını savunmaktadır. Mahkemece davacının gece vardiyasında çalışmayı kabul etmemesine rağmen kendisinin bu konuda zorlanmadığı, gece çalıştırılmadığı bu nedenle iş akdini haksız olarak feshettiği belirtilerek kıdem tazminatının reddine karar verilmiştir. Ancak dosyada dinlenen davacı tanıkları; davacının gece vardiyasına alındığını, kendisinin haberi olmadığını bu sebeple işten ayrıldığını belirtmişlerdir. Davalı tanıklarından biri davacının işten ayrılışıyla ilgili bilgisinin olmadığını belirtirken diğer davalı tanığı davacın işten ayrılması konusunda beyanda bulunmamıştır. Diğer yandan davalı işveren tarafından dosyaya sunulan 14.06.2014 tarihli iş gelmeme tutanağında da davacının iş başı saatinin 23.00 olarak yazıldığı görülmektedir. Davacı tanık beyanları ve işveren tarafından düzenlenen işe gelmeme tutanağındaki işe başlama saati dikkate alındığında davacının gece vardiyasında çalıştırıldığı anlaşılmaktadır. Buna göre davacının 6 yıldır gündüz vardiyasında çalışırken işveren tarafından tek taraflı olarak gece vardiyasında çalıştırılması nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğinin kabulü ile kıdem tazminatının hüküm altına alınması gerekirken hatalı değerlendirmeyle kıdem tazminatının reddine karar verilmesi bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.05.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.