Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/4729 Esas 2022/5279 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : ... vd.

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 02.06.2009 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istenmiş ise de; tefrik kararı ile davaya ecrimisil yönünden devam edilmesi talebi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12.12.2019 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

1086 sayılı HUMK'nun 427/2 maddesinde, miktar veya değeri belirli bir tutarın altında kalan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğu, dolayısıyla temyizinin olanaklı bulunmadığı hükme bağlanmıştır.
Temyiz kesinlik sınırı, karar tarihinde uyuşmazlık konusu olan temyiz edilen miktara göre belirlenir.
6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi gereği yürürlüğü devam eden 1086 sayılı Kanunun 428. maddesinin 1. bendine göre 2019 yılı itibariyle 3.200,00 TL'yi geçmeyen kararlar temyiz edilemeyecektir.
Buna göre; davalı aleyhine kabul edilen 2.082,90 TL ecrimisil bedeline karşı, davalı ... temyiz talebinde bulunmuştur.
Eldeki davada temyiz istemine konu kararın verildiği 12.12.2019 tarihinde, temyiz kesinlik sınırı 3.200,00 TL'dir. Temyize konu edilen değer de 2.082,90 TL olup temyiz edilebilirlik sınırı altında kaldığından, anılan karara karşı temyiz yoluna gidilmesi, miktar itibariyle mümkün değildir.
Mahkemece verilen karar kesin hüküm niteliğinde olduğundan davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın yatırana iadesine, 19.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.