MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında “2006 takvim yılında muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı fatura düzenleme” suçundan da dava açılmış olmasına rağmen hüküm kurulmadığı anlaşılmış ise de bu suçtan Mahkeme tarafından ayrıca hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141/3, 5271 sayılı CMK’nin 34/1, 230, 232 ve 289/1-g. maddeleri gereğince; mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması, Yargıtayın bu işlevini yerine getirmesi için iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin gerekçede belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılıp değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın fiillerinin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerekirken, bu ilkelere uyulmadan yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
2. 2006 takvim yılında “muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı fatura kullanma” suçundan açılan kamu davasında; “muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı fatura kullanma” ve “sahte fatura kullanma” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu gözetilmeden, hükmün gerekçe bölümünde sanığın sahte fatura kullandığı kabul edildiği hâlde, temel cezanın 213 sayılı VUK’nin 359/a-2. maddesi uyarınca belirlenmesi suretiyle hükmün karıştırılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.