Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10744 Esas 2019/6907 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10744
Karar No: 2019/6907
Karar Tarihi: 29.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10744 Esas 2019/6907 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Ancak, sanığın hapis cezası, adli para cezasına çevrildi ve 600 tam gün adli para cezası ile birlikte 12.000 TL adli para cezası verildi. Ayrıca, adli para cezası 20 eşit taksitte birer ay ara ile ödenecek. Hüküm fıkrasının dördüncü bendi hükümden çıkarıldı ve detaylı kanun maddeleri 52/1-a, 52/2 ve 52/4 olarak belirtildi.
12. Ceza Dairesi         2017/10744 E.  ,  2019/6907 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1, 3-a, 52, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının kanun maddesi ile kısa süreli hapis cezasının taksitlendirilmesi sırasında tatbik edilen kanun maddesinin karar yerinde gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının dördüncü bendinin hükümden çıkarılarak, yerine " Sanığa verilen hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesi göz önüne alınarak TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 600 tam gün adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-a ve 52/2 maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek 12.000 TL adli para cezasına çevrilmesine; aynı
    gerekçelerle TCK"nın 52/4. maddesi gereğince sanığa verilen adli para cezasının takdiren 20 eşit taksitte birer ay ara ile ödenmesine " ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün, isteme uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.