MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen hüküm, 11.12.2012 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilmiş ise de, yapılan tebliğ işleminin sanığın tebliğ tarihinde Silivri 5 No’lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunması nedeniyle geçersiz olduğu ve öğrenme üzerine 25.08.2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın atılı suçları birden fazla kişiyle birlikte gece vakti işlediği ve hakkında hırsızlık suçundan dolayı TCK"nın 143. maddesi gereğince artırım yapıldığı halde, işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan aynı Kanun"un 116/4 ve 119/1-c maddelerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın hüküm tarihinde aynı yargı çevresi içerisinde bulunan Silivri 5 No’lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; duruşmadan bağışık tutulmak istediğine dair bir talebi olmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 27.09.2012 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek mahkûmiyetine karar verilmesi suretiyle, CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.