Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/10517 Esas 2021/1903 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/10517
Karar No: 2021/1903
Karar Tarihi: 24.02.2021

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/10517 Esas 2021/1903 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçlamasıyla TCK 157/1, 62, 52/2, 53. maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. Olayda, sanık katılımcıya polis olarak tanıtılmış ve silah ile polis amblemini göstermiştir. Sanık, katılımcıdan birçok para istemiş ve sonunda dolandırmıştır. Dosya daha önce bozulmuş ve yeniden yargılama sonucunda sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, yargılama giderlerinin sanığa yükletilmesi hatası yapılmıştır ve bu nedenle karar bozulmuştur. Sanıktan tahsil edilmesi gereken yargılama gideri belirlenmiştir. Kanun maddeleri TCK 157/1 (Dolandırıcılık), 62 (Ceza Miktarının Belirlenmesi), 52/2 (İzlenecek Ceza Usulü) ve 53'tür (Kamu Davasının Açılması ve Sürdürülmesi Hakkında).
15. Ceza Dairesi         2020/10517 E.  ,  2021/1903 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK 157/1, 62, 52/2, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Dairemizin 27/02/2019 tarihli bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği ancak usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadıkları belirlenerek yapılan incelemede;
    Katılan ..."nun, olay tarihinde Kayseri otogarından Adanaya dönmek için bilet aldığı esnada kendisini ... olarak tanıtan sanık ile tanıştığı, daha sonra bu şahısla arkadaşlık kurduğu ve gönül ilişkisi yaşadığı, bu ilişki sırasında kendisini ... olarak tanıtan sanığın kendisinin polis olduğunu söylediği ve silah ile polis amblemini katılana gösterdiği, bu süre içerisinde sanık tarafından, katılandan bir çok defa para istendiği, katılanın da, gönül ilişkisi yaşadığı ve polis olduğuna inandığı sanığa para verdiği, daha sonra sanığın, katılana kendisini ailesinden isteteceğini söylediği, bu şekilde sanığın polis olduğuna da inan katılanın, sanığa para verdiği, ancak daha sonra sanıktan şüphelendiği ve yaptığı araştırmada ..."ın farklı bir kişi olduğunu, ayrıca sanığın kullandığı telefonun da ... isimli başka bir şahsa ait olduğunu tespit ettiği, sanığın bu şekli ile gerçekte polis olmadığı halde uzaktan akrabası olan ... isimli polisin adını vererek, üzerinde bulunan polis amblemini de katılana göstererek, katılanın kendisine ilgi duymasını sağladığı, katılanın kendisine ilgi duymasını sağladıktan sonra bu durumu kullanarak, katılandan bir çok kez para aldığı ve katılanı bu şekilde dolandırdığının iddia edildiği olayda;
    Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın sübuta ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden REDDİ, ancak;
    Bozma öncesi verilen 30/04/2013 tarihli kararda yargılama gideri olarak 113,40 TL"nin sanıktan tahsiline karar verilmesi karşısında; lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin kısım çıkartılarak, yerine "Bozma öncesi yapılan 2 tebligat gideri olan 84 TL ile 29,4 TL posta gideri olmak üzere toplam 113,4 TL"nin sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/02/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.