Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/392 Esas 2019/981 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/392
Karar No: 2019/981
Karar Tarihi: 19.02.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/392 Esas 2019/981 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalı arasındaki menfi tespit davasının görüldüğü Asliye Ticaret Mahkemesi, davayı reddetmiştir. Davacı, kararı temyiz etmiştir. Ancak temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında olması sebebiyle karar kesin hüküm olarak kalmıştır. Mahkeme, davacının temyiz istemini reddetmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5219 Sayılı Kanun
- Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu (HUMK) 427. madde
- 5236 sayılı Kanunun 19. maddesi
- HUMK’a eklenen Ek-Madde 4
- 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı
19. Hukuk Dairesi         2019/392 E.  ,  2019/981 K.

    "İçtihat Metni"

    Davacı ... vek. Av.... ile davalı ... vek. Av. ... arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ... Asliye Ticaret Mahkemesi ’nden verilen 04/07/2017 gün ve 2017/219 E. - 2017/391 K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu. 

    - KARAR -

    5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 2.270,00 TL’dir
    Temyize konu edilen miktarın 1.999,75 TL olması nedeniyle 04/07/2017 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 19/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.