Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6491 Esas 2021/933 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/6491
Karar No: 2021/933

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6491 Esas 2021/933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde görülen karşılıklı boşanma davasında, davalı-davacı kadının velayet, yoksulluk nafakası ve tazminat konularındaki temyiz itirazları yersiz bulunurken, maddi ve manevi tazminat miktarının yetersiz olduğu belirtilerek, daha uygun bir miktarın takdir edilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Karar, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri doğrultusunda değerlendirilerek, maddi tazminat için TMK madde 174/1 ve manevi tazminat için TMK madde 174/2'ye atıfta bulunulmuştur. Ancak bu yönlerin gözetilmediği için hüküm tesisi doğru bulunmamış ve karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu madde 4: Hukuki işlemlerde, işlemle ilgili tarafların hukuki yararlarının varlığı, korunması ve hukuk düzeninin amaçları ile bağdaşması esastır.
- Türk Borçlar Kanunu madde 50: Nedeni ne olursa olsun bir kimsenin şahsına zarar vermek suretiyle başkasının malvarlığına müdahale eden veya müşterek konuttaki huzur ve sükûnu bozan kimse, mağdura menfaatine uygun bir miktar tazminat ödemekle yükümlüdür

2. Hukuk Dairesi 2020/6491 E. , 2021/933 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından tamamı yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise velayet, yoksulluk nafakasının ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Nesim"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Nursel"e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 02.02.2021 (Salı)