Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3560 Esas 2019/6898 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3560
Karar No: 2019/6898
Karar Tarihi: 29.05.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3560 Esas 2019/6898 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık taksirle öldürme suçundan suçlu bulunarak cezalandırılmıştır. Adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek, TCK'nın 52/4 maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır. Yargılama sonucu sanık 2 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırılmış, ayrıca TCK'nın 52/2 maddesi uyarınca günlüğü 20 TL'den, toplam 18.000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmıştır. Mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilen kararın sanığın sosyal ve ekonomik durumuna göre TCK'nın 50/1-a, 50/4 ve 52/2 maddelerine göre güncel hesaplama yapılması gerektiği, ayrıca hapis cezasına yapılan indirim sonrası adli para cezasının da yeniden hesaplanması gerektiği belirtilerek hüküm BOZULMUŞ, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen konuda hüküm DÜZELTİLMİŞ ve ONANMIŞtır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 85/1 maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası
- TCK'nın 62/1 maddesi uyarınca yapılan %16'lık indirim
- TCK'nın 50/4 maddesi uyarınca sosyal ve ekonomik durumun gözetilmesi
- TCK'nın

12. Ceza Dairesi 2019/3560 E. , 2019/6898 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2, 52/4. maddeleri gereğince
mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin bilirkişi raporuna, kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa TCK"nın 85/1. maddesi uyarınca tayin olunan 3 yıl hapis cezasından, aynı Kanun"un 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılması sonucu 2 yıl 6 ay hapis cezası hükmetmek ve TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20,00 TL"den sanığın neticeten 910 gün karşılığı 18.200,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, TCK"nın 62/1. maddesi gereğince yapılan indirim sonucu 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunup, TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20,00 TL"den ve tespit edilen 900 sonuç gün karşılığı neticeten, sanığın 18.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle sanığa eksik ceza tayini;
Kanuna aykırı olup, Mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (6.) fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığa verilen hapis cezası taksirli suç nedeniyle uzun süreli hapis cezası olduğundan TCK 50/4 maddesi gereğince sanığın sosyal ve ekonomik durumuna göre TCK"nın 50/1-a. 52/2 maddesi gereğince günlüğü takdiren 20 TL üzerinden hesap edilerek (2 yıl 6 ay = 910 gün hesabıyla ) sanığın 18.200.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” olarak değiştirilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.