5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/6539 Esas 2020/19250 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6539
Karar No: 2020/19250
Karar Tarihi: 11.12.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/6539 Esas 2020/19250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 5607 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Yapılan incelemede, sanığın ticari amaçla bulundurduğuna dair delil bulunmadığı ve ele geçirilen sigara miktarının ticari mahiyette olmadığı belirtilerek, beraat yerine sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Ancak daha sonra yürürlüğe giren 7242 Sayılı Kanun'un hükümleri göz önünde bulundurularak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve dosya yeniden incelenmek üzere mahkemeye gönderilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. maddesi, 5237 Sayılı TCK'nin 7. maddesi, 7242 Sayılı Kanun'un 61. ve 62. maddeleri, 5607 Sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.

19. Ceza Dairesi 2019/6539 E. , 2020/19250 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıkta ambalajında bandrol bulunmayan 20 karton sigara ele geçirilen uyuşmazlıkta suça konu eşya miktar itibarıyla ticari mahiyette olmadığı gibi dosya kapsamında ticari amaçla bulundurulduğuna dair sanığın mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığı gözetilmeksizin beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 11/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.