Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14266 Esas 2018/10912 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/14266
Karar No: 2018/10912
Karar Tarihi: 25.12.2018

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14266 Esas 2018/10912 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın ödeme yapması sonucu düşme hükmü verilmiş ve bu hükmün temyiz edilebilirliği konusunda katılan vekilinin talebi incelenmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararlarına göre ön ödeme sonucu verilen düşme kararları da temyiz edilebilir hükümler arasında yer almaktadır. Ancak düşme hükümlerinde temyiz edilebilirlik sınırı , Ön ödeme yapılacak miktarın temyiz edilebilirliğine esas alınır. Bu sınırın altında kalan Ön ödeme miktarına ilişkin temyiz istemleri reddedilebilir. 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3000 TL'ye çıkartılmış olması nedeniyle, sanığın ön ödemeye esas alınan miktarı olan 1411,50 TL kanuni kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Bu nedenle, katılan vekilinin temyiz istemi, 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi gereğince reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 223. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesi, 2. fıkrası, 1. bendi ve 317. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. m

11. Ceza Dairesi 2017/14266 E. , 2018/10912 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Düşme

Sanık hakkında ön ödeme nedeniyle verilen düşme hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 31.12.2012 tarihli, 2011/3-222 esas ve 2012/5 karar sayılı kararı ile benzer nitelikteki kararlarında belirtildiği üzere; ön ödeme sonucu verilen düşme kararları da 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesinde sayılan hükümlerden olup, düşme hükümlerinde temyiz edilebilirlik sınırı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre ön ödemeye esas alınan miktarın temyiz edilebilirlik sınırı olarak kabul edilmesi; 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3000 TL"ye çıkartılmış olması nedeniyle, sanık hakkında 5809 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan ön ödemeye esas alınan 1411,50 TL"nin miktarı itibarıyla belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince REDDİNE, 25.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.