Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/214 Esas 2017/2004 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
22. Ceza Dairesinin 24.11.2015 gün ve 19111-7694 sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulu"nun 14.12.2016 gün ve 2016/926 esas sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucunda, dairenin bozma kararına karşı usulüne uygun şekilde direnme kararı verildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.11.2016 gün ve 2016/950 Esas, 2016/436 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle yargılanan sanığa, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığına karar verildiği de gözetilerek tebliğnamedeki bu yöndeki bozma görüşüne iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi gereğince tayin olunan cezanın yarı oranında artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Sanığın Burak ile eve beraber girdiğini belirtilmesi ancak ... hakkında beraat kararı verilmesi ve bu kararın kesinleşmesi nedeniyle sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesi ile artırım yapılamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 21.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.