Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/11869 Esas 2016/2263 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından (katılma yoluyla) kusur belirlemesi, kadın yararına hükmolunan nafakalar ve reddedilen manevi tazminat talebi yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve mahkemece hükmolunan nafaka miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının tüm, davacı-davalı erkeğin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tüm dosya kapsamı ve delillerden; Büyükçekmece 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2004/208 esas sayılı ceza yargılamasında davacı-davalı erkeğin tehdit ve hakaret suçundan beraatine karar verildiği, yine aynı ceza dosyası içeriğine göre davalı-davacı kadının eşine ağır hakaretlerde bulunduğu, diğer taraftan dinlenen kadın tanıklarının somut olarak ifade ettikleri şiddet olayının affa uğradığı, erkeğe yüklenen diğer kusurlu davranış olan hakaret eyleminin de ispatlanamadığı anlaşılmaktadır. Şu hale göre boşanmaya neden olan olaylarda davalı-davacı kadın tamamen kusurludur. Durum böyleyken; tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı-davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi isabetsiz olup, bozmayı geretirmiştir.
3-Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı-davalı erkeğin ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50, 51, 52, 58) dikkate alınarak davacı-davalı erkek yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın .... yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 136.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran Kutay"a verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.12.02.2016 (Cuma)