MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/12/2017 tarih ve 2016/374 E. - 2017/497 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 21/02/2019 tarih ve 2018/769 E. - 2019/175 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin “TAÇ” esas unsurlu tanınmış markaları bulunduğunu, davalı şirketin "TAÇ" ibaresi ile iltibas yaratacak şekilde “EVİNİZİN BAŞ TACI” markasının 08. ve 21. sınıflarda tescili için 2014/110178 sayılı marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvuruya itirazlarının TPMK tarafından 2016-M-7948 sayılı YİDK kararı ile nihai olarak reddedildiğini, oysa davaya konu “EVİNİZİN BAŞ TACI” slogan markasındaki vurgunun "TAÇ" ibaresinde toplandığını, müvekkili şirketin "TAÇ" markalı mallarının pazarlamasını yaparken çeşitli sloganlar yarattığını ve bunlardan en önemlisinin de "EVİNİZİ TAÇLANDIRIR" sloganı olduğunu, davalı yanın, müvekkilinin çok tanınmış sloganı ile iltibas yaratacak bir slogan seçmesinin kötüniyetli olduğunu ortaya koyduğunu, dava konusu marka başvurusunun, müvekkili şirkete ait tanınmış markaların itibarına zarar vereceğini, ayırt edici karakterini zedeleyeceği veya markalardan haksız bir yarar sağlayabileceği ihtimalleri karşısında, farklı sınıflarda dahi tesciline izin verilmesinin hatalı olacağını ileri sürerek davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, müvekkilinin "TAÇ+şekil" markası ile 1960 senesinden bu yana mutfak ve ev eşyaları sektöründe faaliyet gösteren bir firma olduğunu ve tescilli çok sayıda markasının bulunduğunu, müvekkiline ait marka başvurusu ile davacıya ait marka arasında iltibasa neden olacak derecede bir benzerliğin olmadığını, markaların aynı emtiaları içermediğini, müvekkilinin "TAÇ" ibaresi üzerinde 07, 08, 11 ve 21. sınıflar açısından müktesep hakkının bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince tüm dosya kapsamına göre; 2014/11018 sayılı "EVİNİZİN BAŞ TACI" ibareli dava konusu marka ile davacının "TAÇ" ibareli markaları arasında 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi anlamında benzerlik, karıştırılma ihtimali ve tescil engeli, hükümsüzlük nedeninin bulunmadığı, "TAÇ" ibareli davacı markası tanınmış marka olmakla birlikte, somut olayda 556 sayılı KHK."nın 8/4. maddesinde sayılan koşulların gerçekleşmediği, davalı başvurusunun kötüniyetle yapıldığı iddiasının da ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; davacının markalarının "TAÇ" ibareli olduğu, asıl ve ayırt edici unsurunun da "TAÇ" sözcüğünden oluştuğu, davalının başvuru markasının da "EVİNİZİN BAŞ TACI" olduğu, davacı markaları ile davalının 8 ve 21. sınıf ürünleri içeren markasının 1990 yılından bu yana birlikte yan yana yaşadıkları, davalı markasının 8 ve 21. sınıf ürünleri için tescilinin tekstil ürünleri sektöründe belli bir tanınmışlık elde etmiş davacı markalarının itibarından haksız biçimde yararlanma sağlamayacağı, davalının işletmesel köken itibariyle önceki tescilli markaları ile bağlantılı olduğu mesajını açık biçimde veren, önceki markaların serisi olarak algılanmasında tereddüt bulunmayan, asli unsur yanında bazı ekler de içeren, yeni ve seri bir marka tescil ettirme hakkının bulunduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.