Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Katılan sürücünün sevk ve idaresindeki motosiklet ile gündüz vakti, meskun mahalde, bölünmüş caddede seyir halindeyken olay mahalli üç yönlü (T) kavşağa geldiğinde seyrine göre sağındaki caddeden kavşağa giren ve refüj aralığından sola dönmek isteyen sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile çarpışması sonucu hayat fonksiyonlarını orta (3.) derece etkileyecek nitelikte kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyetine karar verildiği, ancak;
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, 16.02.2016 tarihli hükümden sonra, katılan vekilinin 31.10.2016 havale tarihli dilekçesiyle şikayetten vazgeçtiklerini beyan ettiği, sanığın 03.12.2015 tarihli oturumda alınan savunmasında “Şikayetten vazgeçme olursa kabul ediyorum.” biçiminde beyanda bulunduğu, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 29.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.