Taraflar arasındaki manevi tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; B.. Asliye 2.Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 12.9.2006 gün ve 2005/361-2006/216 sayılı karann incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 26.10.2007 gün ve 2006/13292-2007/13062 sayılı ilamı ile, (... Dava, yayın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedenine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece dava kısmen kabul edilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı vekili, 29.07.2005 tarihli Hürriyet gazetesinde davalı tarafından yazılan yazının kişilik haklarına saldırı oluşturduğunu iddia ederek manevi tazminat istemiştir.

Davalı vekili ise davacının R... gazetesinde yazdığı yazı üzerine kaleme alınan dava konusu yazının eleştiri niteliğinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece eleştiri sınırının aşıldığı, küçük düşürücü ve incitici ifadeler kullanıldığı kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Davacı M.. K.. daha önce dava dışı R.. Gazetesinde yazdığı bir yazıda Zeytinburnu sahil yolunda piknik yapan kişilerle ilgili açıklamalarda bulunmuştur. Davalı da söz konusu yazısında, davacının sözü edilen yazısında açıklanan hususları eleştirmiştir.

Davalının yazısındaki saldırı oluşturduğu iddia edilen ifadeler incelendiğinde eleştiri niteliğinde olduğu açıktır. Yazı içerisinde kullanılan ifadeler davacının doğrudan kişiliğine yönelik olarak kullanılmış değildir. Tespit edilen bir vakıa ile alakalı ifadelerdir. Bu nedenle sözü edilen yayında hukuka aykırılık bulunmadığından davanın reddine karar verilmelidir. Mahkemece bu yön üzerinde durulmadan manevi tazminata hükmedilmiş olması doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire Bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 24.12.2008 gününde oyçokluğu ile karar verildi.