Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve mağdurlar zorunlu vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Mağdurlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yaşı küçük mağdurların kanuni temsilcileri olan anne ve babasının, 09.05.2014 tarihli talimat mahkemesi tarafından alınan beyanlarında sanıktan şikayetçi olup, davaya katılmak istemediklerini açıkça beyan etmeleri karşısında baro tarafından yaş küçüklüğü nedeniyle hükümden sonra atanan zorunlu vekilin hükmü temyiz etme hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşılmakla, şikayetçi küçükler vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanık hakkında “kasten işlediği suçlardan silinme koşulları bulunmayan adli sicil kayıtlarının bulunmasına ve dosyaya yansıyan kişiliğine göre hakkında unsurları oluşmadığından ” şeklindeki gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına karar verilmiş ise de,Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğundan ve sanığın, katılan ve müştekilerin uğradığı maddi zararı giderdiğine ilişkin dosyaya yansıyan herhangi bir bilgi ve belge bulunmaması karşısında, CMK"nın 231/5. madde hükmünün uygulanmamasında isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ceza miktarına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık müdafii 13/03/2015 tarihli dilekçesi ile 16/03/2015 tarihinde yapılacak olan duruşmaya mazeret beyan ederek duruşmanın ertelenmesini talep ettiği halde, bu istemi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmeden savunma hakkı kısıtlanarak yargılamaya devamla hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK" nın 289. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.