2. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1113 Karar No: 2017/1995 Karar Tarihi: 21.02.2017
Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/1113 Esas 2017/1995 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın mühür bozma suçundan hüküm giymiş olmasına rağmen adli para cezasının miktarına göre temyiz isteminin reddedilmesi gerektiği, karşılıksız yararlanma suçundan hüküm giydiği konusunda ise diğer temyiz itirazları yerinde görülmese de hukuki durumun belirlenmesi gerekiyordu. Sanığın tazminat ödemesinin ardından ceza verilmemesi gerektiği açıklanmıştır. Kararda, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ile ilgili düzenlemelere ve 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi ile ilgili hükümlere atıfta bulunulmuştur.
2. Ceza Dairesi 2017/1113 E. , 2017/1995 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 2-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 02/07/2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan ve 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek; bilirkişiden ek rapor alınarak vergisiz ve cezasız kaçak elektrik kullanma bedeli hesaplattırılıp, sanığa bilirkişi tarafından belirlenen değer esas alınmak suretiyle katılan kurumun zararını makul bir süre içerisinde giderme imkanı tanınıp, “şikayetçi kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 21.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.