Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37328 Esas 2017/1981 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/37328
Karar No: 2017/1981
Karar Tarihi: 21.02.2017

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37328 Esas 2017/1981 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık daha önce basit hırsızlık suçundan mahkum olduğu için, bu suçu işlediği için tekrar mahkum edildi. Ancak, hırsızlık suçu 6763 sayılı Yasa'nın 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma kapsamına alındı. Bu nedenle, tekerrüre esas alınan ilamın uyarlama yargılaması mahkemesinden istenilerek TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağı araştırılmalıdır. Ayrıca, TCK'nın 141/1 maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alınması da dikkate alınması gerekmektedir. Kararda belirtilen kanun maddeleri: TCK'nın 58. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 6763 sayılı Yasa'nın 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2014/37328 E. , 2017/1981 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/11/2011 gün, 2011/121 Esas – 2011/941 Karar sayılı ilamına konu basit hırsızlık suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1 maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alındığında Cumhuriyet savcılığınca tekerrüre esas alınan ilam ile ilgili gerektiğinde uyarlama yargılaması mahkemesinden istenilerek TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağı hususunun ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 21.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.