Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4982 Esas 2018/9776 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4982
Karar No: 2018/9776
Karar Tarihi: 24.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4982 Esas 2018/9776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişi hakkında daha önce verilen hapis cezasının aynen infaz edilmesi gerektiği halde tekrar hapis cezası verildiğini belirledi. Bu nedenle, cezanın tekrarlanması yerine önceden verilen cezanın aynen infaz edilmesine karar verildi. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasının geçerli olduğu belirtildi. Kanun maddeleri 191/1, 62. Maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ve 101. maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nın 264/2 maddesi olarak belirtildi.

10. Ceza Dairesi 2017/4982 E. , 2018/9776 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet
b) Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında 15/09/2008 tarihinde 2008/30 esas, 2008/531 karar sayı ile TCK"nın 191/1, 62 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, kesinleşen kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, aynen infaz mahiyetinde önceki hüküm tekrar edilerek 19/01/2012 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1, 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 19/01/2012 tarihli kararın, 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2 maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 24/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.