Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 51/1-3, 51/7, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii, katılanlar vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 53/6. maddesinde "Belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebilir." açık hükmü karşısında sürücü belgesinin geri alınması ve süresinin hakimin takdir yetkisi kapsamında olması gözetilerek, tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Olayda yaralanan 05/11/2009 doğumlu ...’ın babası olan ...’ın 05/06/2014 tarihli ilk kolluk ifadesinde sanıktan şikayetçi olmayıp, 09/06/2014 tarihli ek ifadesinde şikayetçi olduğunu belirttiği, bilahare sanıktan şikayetçi olmasının davaya katılma hakkı vermeyeceği, dolayısıyla 25.11.2014 tarihli katılma kararının hükümsüz olduğu anlaşılmakla, ...’ın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca reddi ile katılanlar ..., ... vekili, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyizi ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sanığın kusuru bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, mahalli Cumhuriyet savcısının, CMK’nın 231. maddesi uygulanmayan sanık hakkında erteleme kararı verilirken TCK’nın 51/2 maddesi uyarınca ertelemenin mağdurun uğradığı zararın giderilmesine bağlı tutulmayarak gerekçeler arasında karışıklığa ve cezada beklenen amaca aykırı olduğuna ilişkin, katılanlar vekilinin ceza miktarına, cezada indirim yapılmasına, erteleme kararının hukuka aykırı olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Bursa Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 28/11/2014 tarih ve 13799 sayılı raporda mağdurun yaralanmasının yüzde kalıcı iz niteliğinde olduğu belirtilmesine rağmen sanığa ek savunma hakkı tanınarak hükmolunan cezasında 89/2-d madde ve fıkrası gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-TCK"nın 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa ihtar edilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.