MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ..."ın 03.02.2016 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/02/2016 tarihli ek kararı kaldırılarak ve sanıklar ... ile ..."ın yokluklarında verilen hükümlere ilişkin gerekçeli kararların, savunmalarında bildirdikleri bilinen en son adreslerine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adreste tebligatı düzenleyen 10. maddesine göre tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden sanıkların duruşmada bildirdikleri adreslerinden farklı adreslere tebliğ olması sebebiyle yapılan tebliğ işlemleri geçersiz olduğundan sanıkların eski hale getirme istemlerinin kabulü ile öğrenme üzerine yapmış oldukları temyiz istemlerinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 20/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.