Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3271 Esas 2018/63 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3271
Karar No: 2018/63
Karar Tarihi: 22.01.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3271 Esas 2018/63 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir sanık terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmiş ve temyiz başvurusu reddedilmiştir. Sanığın çocuklarını örgütle ilişkili okullara göndermesi delil olarak kabul edilmemiştir. Usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve delillerin hukuka uygun elde edildiği belirtilmiştir. Mahkumiyet hükmü ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri: TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 53, 58/9, 63. maddeleri.
TCK’nın 314/2 maddesi terör örgütüne üye olmayı, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi de terörizmin önlenmesi hakkındadır. TCK’nın 53, 58/9 ve 63. maddeleri ise cezaların şahsileştirilmesiyle ilgilidir.

16. Ceza Dairesi 2017/3271 E. , 2018/63 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 53,
58/9, 63. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet
hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın çocuklarını örgüte müzahir okullarda okutmasının atılı suç yönünden delil yahut emare olarak kabul edilemeyeceği belirlenmekle;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 22.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.