Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/1868 Esas 2018/6911 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1868
Karar No: 2018/6911
Karar Tarihi: 08.05.2018

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/1868 Esas 2018/6911 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum edildi. İddianame 30.01.2006 tarihinde açıldı, 18.07.2006 tarihinde mahkumiyet kararı verildi ve hüküm kesinleşti. Ancak aynı olay kapsamında hüküm giyen diğer sanık hakkındaki hüküm bozuldu. Bu nedenle, sanık için de ek karar talep edildi. Talep reddedildi ve bu sefer kanun yararına bozma yoluna gidildi. Adalet Bakanlığı'na fezleke düzenlendi ve temyiz incelemesi sonucu mahkumiyet hükmü kuruldu. Ancak, zamanaşımının son kesme nedeni olan 18.07.2006 tarihindeki mahkumiyet kararının verildiği tarihten son hüküm tarihine kadar geçen sürenin 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresi içinde kalmadığı belirlendiği için, sanık hakkındaki kamu davası düştü. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.
18. Ceza Dairesi         2018/1868 E.  ,  2018/6911 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    KARAR

    Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Sanık hakkında, görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 30.01.2006 tarihli iddianame ile açılan kamu davasının yürütülen yargılaması sonucunda, 18.07.2006 tarihinde sanığın yokluğunda mahkumiyet kararı verildiği, kararın tebliğ edilmesine rağmen, kanun yoluna başvurulmaması nedeniyle, hükmün 19.09.2006 tarihinde kesinleştirildiği, aynı olay kapsamında aynı suçtan hükümlülük kararı verilen diğer sanık ..."un, kendisi hakkındaki hükmü temyiz etmesi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 13.10.2010 tarihli ilamıyla, adı geçen sanık hakkındaki hükmün bozulduğu, bunun üzerine Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından, ilgili bozma hükmünün sanık ..."na da sirayet edeceği gerekçesiyle, 25.01.2011 tarihinde Mahkemesinden ek karar talep edildiği, talebin reddine karşı yapılan itirazın da reddedilerek kesinleşmesi üzerine, bu sefer kanun yararına bozma yoluna gidilmesi için Adalet Bakanlığı"na fezleke düzenlendiği, Bakanlığın 09.05.2012 tarihli yazısında, 18.07.2006 tarihli ilk hükümde, kanun yoluna başvuru şekli, kanun yolu başvurusunun hangi tarihten itibaren başlayacağı ve bu yola başvurulmaması halinde kararın kesinleşeceği hususlarının hüküm fıkrasında belirtilmediği, bu nedenle kesinleşmeyen hükümle ilgili olarak, sanık tarafından 27.01.2011 tarihinde verilen dilekçenin, temyiz başvurusu olarak kabul edileceğinin belirtilip dosyanın mahalline iade edildiği, temyiz incelemesi için gönderilen Yargıtay 5. Ceza Dairesince de kararın bozulduğu ve bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda, sanık hakkında 12.03.2015 tarihinde mahkumiyet hükmü kurulduğunun anlaşılması karşısında,
    Zamanaşımının son kesme nedeni olan, bozma öncesi mahkumiyet kararının verildiği 18.07.2006 tarihinden, son hüküm tarihine kadar, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, hüküm tarihinden önce gerçekleştiğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı ve sanık ..."nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 08/05/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.