Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/11866 Esas 2017/1450 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki davada kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı murislerinden intikal eden ... ada ... parsel sayılı 24.000 m2"lik taşınmazının orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesiyle yörede yapılan orman kadastrosu sırasında tahdit içine alındığını belirterek işlemin iptali ile taşınmazın 2/B’ye konu edilip tahdit dışına çıkarılarak adlarına tesciline karar verilmesini talep etmiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, orman kadastrosunun iptali ve çekişmeli taşınmazın 2/B uygulamasına tabi tutulması istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde genel arazi kadastrosu 1995 yılında yapılmış, çekişmeli taşınmaz gerçek kişiler adına belgesizden tespit edilmiş, Orman Yönetiminin kadastro tespitine itirazı üzerine ... Kadastro Mahkemesi 27/11/1995 tarih ve 1995/170 – 132 E – K sayılı kararıyla “dava konusu ... köyü ... ada ... nolu parselle ilgili kadsatroca yapılan tespitin iptali ile orman olarak Hazine adına tapuya kaydedilmesine karar verilmiş, karar kesinleşmiştir. Dava tarihinden önce dava konusu taşınmazın bulunduğu yörede 2/B madde uygulaması yapılmış, çekişmeli taşınmaz orman sınırları içinde bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve çekişmeli taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu usulünce yapılan araştırmaya göre belirlendiğine, kişilerin orman sınırları içerisinde olan yerin 2/B madde uygulamasına konu edilmesini istemekte hukuki yararı bulunmadığı anlaşıldığına, dava konusu ... ada ... parsel sayılı taşınmazın daha önce kadastroca ... ve müşterekleri adına tespitine Orman Yönetiminin vaki itirazı üzerine Bafra Kadastro Mahkemesinin 27/11/1995 tarih ve 1995/170 – 132 E – K sayılı kararıyla orman olarak tesciline karar verilmiş olmasına ve bu hükmün taraflar arasında kesin hüküm oluşturduğuna, 2/B maddesi uygulaması neticesinde orman dışına çıkarılacak taşınmazların Hazine adına çıkacağı ve bu tür yerlerde 3402 sayılı Kanunun Ek-4 maddesi kapsamında çalışma yapıldığında davacı taleplerinin değerlendirileceğine göre davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; davanın niteliğine göre aynı nedene ve hukukî sebebe dayalı davanın reddine karar verilmesi halinde davalılar lehine tek maktu vekâlet ücreti takdir edilmesi gerekirken ayrı ayrı 1500,00.-TL vekâlet ücretine hükmedilmiş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle, kararın hüküm fıkrasının 4 ve 5. paragrafları hüküm yerinden çıkartılarak bunun yerine 4. paragraf olarak "Davalılar Orman Yönetimi ve Hazine kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden
lehlerine dava tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3/2 maddesi gereğince takdir edilen 1500.- TL maktu vekâlet ücretinin davacılardan alınarak davalılar Orman Yönetimi ve Hazineye ödenmesine" cümlesi yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı HMK"nın 370/2. maddesi gereğince düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 22/02/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.