2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13579 Karar No: 2020/1849 Karar Tarihi: 04.02.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13579 Esas 2020/1849 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal ettiğine karar vererek mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, sanığın her iki müştekiye yönelik konut dokunulmazlığını ihlal suçundan ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden tek hüküm kurulup artırım yapıldığına dikkat çekilmiştir. Diğer bir mahkumiyet hükmünde ise, sanığın müştekinin ayakkabılarını çalmaya teşebbüs ettiği anlaşılmış, ancak suç eşyasının değeri nazara alınmadan karar verildiği belirtilmiştir. Bu sebeplerle, ilk mahkumiyet hükmü istem gibi onanmış ancak ikinci mahkumiyet hükmü bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesiyle öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılması gerektiği belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2019/13579 E. , 2020/1849 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. 1. Sanık hakkında müşteki ...’a karşı hırsızlık ile müştekiler ... ve ...’ya karşı konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde, Sanığın, müştekilerin ikametlerinin bulunduğu apartmana girip müşteki ...’nın ikamet ettiği daire kapısı önünden spor ayakkabı çaldıktan sonra apartmanın terasına çıkıp oradan da müşteki ...’ın balkonuna geçip ikametine girdiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında her iki müştekiye yönelik konut dokunulmazlığını ihlal suçundan ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden tek hüküm kurulup TCK’nın 43. maddesi gereğince artırım yapılması ile yetinilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2. Sanık hakkında müşteki ...’ya karşı hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince, Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, Sanığın, müştekinin ikameti önünden 90,00 TL değerindeki spor ayakkabıyı çalmaya teşebbüs ettiğinin anlaşılması karşısında; suç eşyasının değeri nazara alınarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.