Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/19762 Esas 2018/11530 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19762
Karar No: 2018/11530
Karar Tarihi: 13.09.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/19762 Esas 2018/11530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanık hırsızlık suçundan mahkum olurken, mala zarar verme suçundan da adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak mala zarar verme suçundan verilen ceza temyize konu olamayacak kadar düşük olduğu için itiraz reddedilmiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin ise sanığın savunma hakkının kısıtlanması sebebiyle karar bozulmuştur. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarının kesin olduğu, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2016/19762 E. , 2018/11530 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar vermek suçundan dolayı tayin edilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Başka bir suçtan aynı yer cezaevinde hükümlü olarak bulunduğu anlaşılan sanığın son oturumda hazır bulundurulmadan yokluğunda yargılama yapılarak hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13/09/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.