MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, yokluğunda verilen ve 06/11/2015 tarihinde tebliğ olunan kararı, 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinden öngörülen yedi günlük süreden sonra 17/12/2015 tarihinde temyiz etmesi nedeniyle temyiz isteminin süresinde olmadığından bahisle reddine ilişkin kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından, sanığın temyiz itirazlarının reddi ile red"de ilişkin 23/12/2015 tarih ve 2014/585 Esas- 2015/484 Karar sayılı ek kararın isteme uygun ONANMASINA,
2)Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... müdafiinin ve sanık ...’un temyiz itirazlarının incelemesinde;
a) Mağdurun yaralanmasına ilişkin, ... Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen 09/06/2014 tarihli geçici raporda; mağdurun söz konusu yaralanmasının yaralanma anında yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olduğunun ve 11. kosta kırığının mevcut olduğunun belirtilmesi karşısında, mağdurun geçici ve kesin raporları ile yaralanmasına ilişkin tüm tıbbi evrakları en yakın Adli Tıp Kurumuna gönderilmek suretiyle, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz rapor ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
b) Sanıkların, mağduru yaşamsal tehlikeye ve kemik kırığına neden olacak şekilde kasten yaralaması karşısında, birden fazla nitelikli hal ihlal ederek eylemini gerçekleştiren sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Sanıkların eylemi sonucu mağdurun hayati tehlike geçirdiği, vücudunda kemik kırığı meydana geldiği, aynı eylem nedeniyle oluşan birden fazla netice sebebiyle ağırlaşan yaralamada sanığın, en ağır neticeden sorumlu tutulması gerektiği, bu nedenle hakkında TCK"nin 86/1, 87/1-d-son maddelerinin uygulanması, ayrıca cezanın TCK"nin 87/3. maddesiyle arttırılamayacağı ancak bu hususun temel cezanın tayininde dikkate alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
d) Sanığın aşamalarda alınan savunmaları ve dosya kapsamı göz önüne alınarak, taraflar arasında yaşanan kavga olayının başlangıcına ilişkin tarafların birbirleriyle çelişen anlatımlarının bulunması karşısında, CGK’nin 22/10/2002 tarih, 2002/4-238 Esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince ilk haksız hareketin kim tarafından yapıldığının kesin olarak belirlenemediği durumlarda, taraflar arasında yaşanan kavga olayının çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak, sanık lehine TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
e) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin ve sanık ...’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanunun 33.maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereği kazanılmış hak dikkate alınmak suretiyle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 325. maddesi gereğince bozmanın süresinde temyiz isteminde bulunmayan sanık ...’ya da sirayet etmesine, 25/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.