Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12006 Esas 2018/10849 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12006
Karar No: 2018/10849
Karar Tarihi: 24.12.2018

Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12006 Esas 2018/10849 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan 3000 TL adli para cezası verilmiş ancak bu miktar 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi uyarınca belirlenen kesinlik sınırının altında kalmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık ayrıca resmi belge sahtecilik suçundan mahkûm edilmiştir ve Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı doğrultusunda ceza miktarı azaltılmıştır. Dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiştir ve temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Resmi Gazete'de yayımlanan 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 317. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/12006 E. , 2018/10849 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

1-Sanık hakkında resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3.000 TL"ye çıkartılmış olması nedeniyle, sanık hakkında resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan doğrudan hükmolunan 3000 TL adli para cezasının, miktarı itibarıyla belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında resmi belge sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi ile cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 24.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.