Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/533 Esas 2020/1975 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/533
Karar No: 2020/1975
Karar Tarihi: 17.06.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/533 Esas 2020/1975 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yağma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme kararının gerekçeli olması gerektiğine dikkat çekilerek, sadece hüküm açıklanmasının yetersiz olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, sanığı etkin pişmanlık nedeniyle cezalandırırken ilgili kanun maddesi belirtilmemiş ve suçun silah olarak kullanılan bir odun parçası ile işlenmesi durumunda uygulanması gereken kanun maddesi yanlış uygulanmıştır. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası\"nın 141/3, CMK\"nin 34. ve 230. maddeleri: Mahkeme kararlarının gerekçeli olması ve hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiillerinin belirtilmesi ve bu fiillerin nitelendirilmesinin yapılması gerekliliği.
- 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 11. fıkrası: Hükmün açıklanmasının koşullarının oluştuğunu belirtir.
- 5237 sayılı TCK’nin 168. maddesinin 3. fıkrası: Etkin pişmanlık nedeniyle indirim yapılmasını düzenler.
- 5237 sayılı TCK\"nin 149. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi: Yağma suçunun silah olarak kullanılan odun parçası ile işlenmesi durumunda uygulanması gereken kanun maddesi.
- 5237 sayılı TCK\"nin 148/1. maddesi: Yağma suçunun bir silah kullanılmaksızın işlenmesi durumunda uygulanması gereken kanun maddesi.

6. Ceza Dairesi 2018/533 E. , 2020/1975 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında, mağdur ...’a karşı işlediği yağma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK"nin 34. ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının gerekçeli olması ve hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiillerinin belirtilmesi ve bu fiillerin nitelendirilmesinin yapılması gerekliliği karşısında; 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının koşullarının oluştuğuna atıf yapılarak, gerekçe oluşturulmaksızın, sadece hükmün açıklanması ile yetinilip sanık ...’a yüklenen yağma suçunun unsurlarının ve delillerinin nelerden ibaret olduğu karar yerinde açıklanıp gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2- Sanık hakkında belirlenen temel cezada, etkin pişmanlık nedeniyle indirim yapılırken 5237 sayılı TCK’nin 168. maddesinin 3. fıkrasının karar yerinde gösterilmemesi,
3- Yağma suçunun silâhtan sayılan odun parçası ile işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 149. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi ile uygulama yapılması yerine, aynı Yasanın 148/1. maddesiyle uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 17.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.