MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki, ölümlü trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın reddine ilişkin verilen hüküm, davacılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıya ait olup kaza tarihinden önceki gün yolda kalan kamyonetin çekilmesi için davalıya yardım eden davacılar murisi ...."in gerçekleşen kazada öldüğünü, davalının yolda kalan kamyonetini yine davalının işleteni olduğu traktör ile çekerken kaza yapan murisin ölümünden doğan maddi ve manevi zarardan davalının sorumlu olduğunu, davacı eş Halime"nin ölen eşinin desteğinden yoksun kaldığını ve tüm davacıların manevi zarara uğradıklarını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL. maddi ve 75.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu edilen kazanın davacılar murisinin kusuru ile gerçekleştiğini ve davalının kazada hiçbir kusuru olmadığını, davalının kusuru olmadığının kaza tespit tutanağı ve ceza soruşturmasında verilen takipsizlik kararı ile saptandığını, kusursuz davalının zarardan sorumlu tutulamayacağını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davaya konu edilen kazada davacılar murisi sürücü ...."un tam kusurlu olduğunun alınan bilirkişi heyet raporları ile saptandığı, davalının kazada kusuru olmadığı, zarar görenin kendi kusurundan yararlanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ölümlü trafik kazası nedeniyle, ölenin yakınlarının, 6098 sayılı TBK"nun 53. maddesi gereği destekten yoksun kalma tazminatı ve 56. maddesi gereği manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı taraf, tek taraflı kazada ölen yakınlarının desteğinden yoksun kaldıklarını ve manevi zarara uğradıklarını iddia ederek tazminat isteminde bulunmuştur. Davacı tarafın talebi ve iddia ettiği zarar, ölenin mirasçısı sıfatına değil, destekten yoksun kalan üçüncü kişi sıfatına dayanmaktadır. Dolayısıyla, davacıların ölenin mirasçısı sıfatına dayanmayan, doğrudan davacılar üzerinde doğan destekten yoksunluk zararının oluşumundaki desteğin kusuru davacılara yansıtılamayacak, sürücü desteğin tam kusurlu olması, onun desteğinden yoksun kalan davacıları etkilemeyecektir (HGK"nun 15.6.2011 gün ve 2011/17-142 Esas-411 Karar, HGK"nun 22.2.2012 gün 2011/17-787 Esas- 2012/92 Karar, HGK"nun 16.1.2013 gün ve 2012/17-1491 Esas- 2013/74 Karar sayılı ilamları uyarınca).
Bu durum karşısında; davacıların, zarar gören 3. kişi sıfatına dayanan zarar giderim talebi nedeniyle, davacılar desteğinin kazadaki kusurunun davacılara yansıtılamayacağı, desteğin idaresindeki aracın işleteni olan ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 85/5. maddesi gereği, araç sürücüsü olan davacılar desteğinin kusurundan kendi kusuru gibi sorumlu olan davalının zarardan sorumlu olduğu hususları gözetilerek; işin esasının incelenmesi ve davacıların tazminat taleplerinin değerlendirilmesi gerekirken; yanılgılı değerlendirme ve hatalı gerekçeyle yazılı olduğu biçimde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA; peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 07/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.