MAHKEMESİ : Gölcük 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/01/2013
NUMARASI : 2012/483-2013/52

Davacılar M.. K.. vd tarafından, davalılar F.. T.. vd aleyhine 05/09/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, murisleri İrfan Kılıç"ın sağlığında davalıların hakaret ve tehdidine maruz kaldığını, murisin manevi tazminat davası açmaları için kendilerine vasiyette bulunduğunu ileri sürerek manevi tazminat talebinde bulunmuşlardır.
Davalılar, davacıların muris adına manevi tazminat davası açma haklarının bulunmadığını, keza murisin bu yönde bir iadesinin de bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, manevi tazminat alacaklısının ölümü halinde tazminat hakkı mirasçılara geçmez ise de; tanık beyanlarına göre murisin davalılar aleyhine manevi tazminat davası açmalarını davacılara vasiyet ettiği, bu nedenle davacıların aktif husumet ehliyetine sahip oldukları gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Türk Medeni Kanunu"nun 25/4. maddesine göre manevi tazminat istemi karşı tarafça kabul edilmiş olmadıkça devredilemez; miras bırakan tarafından ileri sürülmüş olmadıkça mırasçılara geçmez. Davacıların murisinin kişilik haklarına saldırı olayı 03/04/2010 tarihinde gerçekleşmiş, muris 18/05/2012 tarihinde vefat etmiştir. Olay tarihinden murisin ölüm tarihine kadar geçen süre gözönüne alındığında, geçen süre içersinde muris tarafından manevi tazminat davası açılmadığı gibi muris tarafından bu istemin davalıya karşı ileri sürüldüğü de kanıtlanmamıştır.
Mahkemece açıklanan yönler gözetilerek, davacıların manevi tazminat isteminin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, murisin dava açma iradesini izhar ettiği gerekçesiyle davalıların manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olmaları usul ve yasaya uygun düşmediğinden, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.