Esas No: 2021/24613
Karar No: 2022/7873
Karar Tarihi: 15.09.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24613 Esas 2022/7873 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın çocuğa karşı nitelikli cinsel istismar suçundan beraat etmesine dair verilen bir kararı temyiz istemiyle inceleyen Ceza Dairesi, mağdurun temyiz yetkisinin bulunmaması sebebiyle bu istemi reddetti. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen bozma kararına uygun şekilde yapılan yargılama sonucunda, sanığın yeniden mahkumiyeti gerektiği halde bu husus göz önünde bulundurulmadan istinaf başvurusunun reddedilmesi sebebiyle Bakanlık vekili ve savcısı tarafından yapılan temyiz istemleri kabul edilerek, ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin kararı bozuldu ve dosya yeniden incelenmek üzere mahkemeye gönderildi.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi: İstinaf başvuruları hakkında bilgi vermektedir.
- 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi: Temyize hak ve yetkisi olan kişileri tanımlamaktadır.
- 5271 sayılı CMK'nın 223. maddesi: Yeniden yargılama talebinin ne şekilde ve hangi durumlarda yapılacağını düzenlemektedir.
- 5271 sayılı CMK'nın 280. maddesi: Mahkeme kararlarının temyiz edilmesine dair hükümleri içermektedir.
- 5271 sayılı CMK'nın 307. maddesi: İstinaf mahkemelerinde yapılan yargılamanın esaslarına dair h
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan beraatine dair Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.11.2016 gün ve 2016/161 Esas, 2016/511 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Gerekçeli kararın mağdurun kanuni temsilcisi olan kayyıma usulüne uygun şekilde tebliğine rağmen hükmü temyiz etmemesi karşısında, yasa gereği baro tarafından atanan mağdur vekilinin hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
İlk derece mahkemesince sanığın atılı suçtan beraatine dair hükmün istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın müsnet suçtan mahkumiyetine yönelik kararının Yargıtay (kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 19.03.2019 tarih ve 2018/7362 Esas, 2019/8337 sayılı Kararı ve yine Yargıtay (kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 14.12.2020 gün ve 2020/4490 Esas, 2020/5833 sayılı Kararıyla bozulması üzerine dosyanın gönderildiği Bölge Adliye Mahkemesince anılan bozma ilamına uyulmasına karar verildikten sonra duruşmalı gerçekleştirilen yargılama sonucunda, 5271 sayılı CMK'nın 223, 280 ve 307. maddeleri uyarınca sanık hakkında yeniden hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ilk derece mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 14.04.2021 gün ve 2021/88 Esas, 2021/449 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik esası incelenmeyen hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve
fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
