• UZMAN BILIRKIŞI RAPORU
• BAKIYE IŞ BEDELI TAHSILI
• IŞIN FIZIKI ORANININ TESPITI

• BORÇLAR KANUNU (818) Madde 365
• HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) (1086) Madde 275

Mahalli mahkemesinden verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

Davacının verdiği teklif mektubunun davalı tarafından kabul edilmesiyle davacı davalının 3 adet dairesi ile 1 adet villasının dekorasyon işlerinin yapımını üstlenmiş olup davacı yüklenici bu davasında ödenmeyen bakiye iş bedelinin tahsilini istemiş, mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Taraflar arasındaki uyuşmazlık yapılan işin miktarından kaynaklanmaktadır, işin bedeli götürü olarak kararlaştırılmıştır. Davadan önce alınan tespit raporunda yapılan işin fiziki oranı saptanmamış, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise işin fiziki oranı hukukçu bilirkişi tarafından belirlenmiştir. Oysa davacı, bilirkişilerce ayrı ayrı düzenlenen rapora karşı itirazlarını bildirmiş, işin seviyesine itiraz ettiği gibi başka inşaatlara ait eksik işlerin dava konusu inşaata aitmiş gibi gösterildiğini vs. ileri sürmüştür. Mahkemece rapora vaki itirazlar üzerinde durulmamış ve bilirkişilerden ek rapor alınmamıştır. Götürü bedelli bir işte yüklenici alacağının yapılan tüm işin fiziki oranının götürü bedele oranlanması sureti ile tespiti gerekli olup yapılan imalatın tüm işe göre fiziki oranının ne olduğunun tespiti uzmanlık konusu olmakla hukukçu bilirkişisi tarafından belirlenecek bir husus değildir.

Bu nedenle mahkemece aynı bilirkişilerden ortak bir ek rapor alınarak işin fiziki oranının tespiti, buna göre varsa davacı alacağının belirlenmesi ve sonucuna göre davanın karara bağlanması gerekirken rapora itirazlar değerlendirilmeden eksik inceleme ile karar verilmesi doğru olmamış bozulması uygun bulunmuştur.

Sonuç : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davacı yararına (BOZULMASINA), 375.000.000 duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 10.5.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.