Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17857 Esas 2017/1899 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında, hırsızlık suçundan dolayı verilen Adana 6. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 26/04/2013 gün ve 2013/110 E. ve 2013/405 K. sayılı mahkumiyet kararının, sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 22. CD"nin yapılan temyiz incelemesi sonunda; 28/06/2016 gün, 2015/16424 E.-2016/11245 K. sayılı ilam ile, “Başka suçtan farklı yargı çevresindeki cezaevinde tutuklu olduğu anlaşılan sanığın hükmün açıklandığı 26/04/2013 tarihli son oturumda hazır bulundurulmadan SEGBİS aracılığı ile savunması alınarak hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması hususunda BOZULMASINA” karar verilip, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 28/06/2016 gün, 2015/16424 E.-2016/11245 K. sayılı bozma kararının KALDIRILMASI ile sanık hakkında hırsızlık suçundan Adana 6. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 26/04/2013 gün ve 2013/110 E. ve 2013/405 K. sayılı mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA yönelik 19.07.2016 gün, 6-2013/232875 sayılı itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin, 6352 sayılı Yasa’nın 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Sanığın bizzat huzurda yaptığı savunmadan mekan haricinde bir farkı bulunmayan SEGBİS sisteminin Adil Yargılanma ilkesine ve dolayısıyla Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddesine ve Ceza Muhakemesinin yüzyüzelik ilkesine uygun olduğu düşüncesiyle, 22. Ceza Dairesinin bozma ilamının kaldırılarak, itirazda belirtilen gerekçeyle hükmün onanması yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
22. Ceza Dairesinin 28/06/2016 gün, 2015/16424 E.-2016/11245 K. sayılı ilamının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 20/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.