Uyuşturucu madde ticareti yapma - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/1747 Esas 2016/4444 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2015/1747 E.  ,  2016/4444 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1.Uyuşturucu madde ticareti yapma
2.Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1-Mahkûmiyet:Uyuşturucu madde ticareti yapmasuçundanüm sanıklar hakkında
2-Ceza tertibine yer olmadığına:Kullanmak için uyuşturucu

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A-Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Sanığın yokluğunda verilip 22/07/2008 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmün, kanuni süre geçtikten sonra 17/09/2008 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun"un 8/1. ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca sanığın temyiz isteğinin REDDİNE,
B-Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen ceza tertibine yer olmadığı kararına yönelik temyiz incelemesinde:
Dosyadaki delillere, Mahkemenin gösterdiği gerekçe ile ulaştığı vicdanî kanıya göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
C-Sanıklar ...,..., ..., ... ve ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eylemlere uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hükmolunan adli para cezalarının, 5083 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulunun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-5237 sayılı TCK"nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 1. maddesi hükmü gereğince sanıklar ... ve ... hakkında 2918 sayılı Kanun"un 119. maddesinin uygulanmasının mümkün bulunmaması,
Kanuna aykırı, sanıklar ..., ... ve ... müdafileri ile sanıklar ..., ... ve ... temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1-YTL olarak hükmolunan adli para cezalarının TL’ye dönüştürülmesi
2-Sanıklar ... ve ..."in sürücü belgelerinin geri alınması ile ilgili bölümün hüküm fıkralarından çıkarılması,
Suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
D-Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
1-Kendilerinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçmeyen sanıkların savunmalarının aksine, sanıklar ...,..., ... ve ... ele geçirilen uyuşturucu maddelerle ilgileri bulunduğuna veya diğer sanıkların suçlarına iştirak ettiklerine ilişkin, somut olay ve olgularla örtüşmeyen ve maddi bulgularla desteklenmeyen telefon görüşmeleri dışında, şüphe sınırlarını aşan yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden, beraatleri yerine mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Hükmolunan adli para cezalarının, 5083 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulunun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b-5237 sayılı TCK"nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 1. maddesi hükmü gereğince sanıklar ..., ... ve ... hakkında 2918 sayılı Kanun"un 119. maddesinin uygulanmasına olanak bulunmaması,
c-Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafileri ile sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA,
29/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.