MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme ve bu suça azmettirme
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında;
Beraat.
2- Sanık ... hakkında;
TCK.nun 81, 29, 62. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.



TÜRK MİLLETİ ADINA

1)Katılanlar ... ve ... vekillerinin müştekiler ... ve ... yönünden yaptıkları temyiz itirazlarının adı geçen müştekilere ait vekaletnameleri olmadığından CMUK.nun 317. maddesi uyarınca, katılanların duruşmalı inceleme talep etme hak ve yetkisi olmadığından bu yöndeki taleplerinin ise aynı Kanunun 318. maddesine göre ayrı ayrı reddine karar verilmiş,
2)Suç duyurusunda bulunulmasına dair ara kararın CMK.nun 223. maddesi kapsamında bir hüküm niteliğinde bulunmadığı gibi temyizinin mümkün olmadığı gözetilmiş,
3)Hüküm fıkrasında yer verilmeyen yargılama giderlerinin ise infazda nazara alınması mümkün görülmüştür.
4)Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanık ...’ın maktul ...’ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin
nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, sanık ... hakkında bu fiile azmettirme suçundan açılan kamu davasında elde edilen delillerin hükümlülüğüne yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden katılanlar Başkan ve Zerga vekilinin haksız tahrik uygulanmasına ve sanık ... yönünden sübuta, sanık ... müdafiinin yasal savunmaya, delillerin değerlendirilmesine, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin sanık ... hakkında bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükmü ile beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 27/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.