4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/5544 Esas 2018/1880 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5544
Karar No: 2018/1880
Karar Tarihi: 21.02.2018

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/5544 Esas 2018/1880 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanık hakkında 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm verilmiştir ve cezanın hükümlülük, erteleme ve müsadere şeklinde uygulanması kararlaştırılmıştır. Ancak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1-e maddesi uygulanmasına karar verilmesine rağmen, aynı maddenin uygulanmasına yer olmadığına dair karar da verilmiştir.
Sonrasında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, anılan maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun sadece sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmayacağı, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
5320 sayılı Yasa ve

7. Ceza Dairesi 2015/5544 E. , 2018/1880 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1-e maddesinin uygulanmasına karar verilmiş olmasına rağmen sonraki paragrafta çelişki yaratacak şekilde aynı maddenin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin karar tesisi,
Hükümden sonra, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımları aynen bırakılan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.