Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2008/2-724 Esas 2008/703 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2008/2-724
Karar No: 2008/703
Karar Tarihi: 26.11.2008

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2008/2-724 Esas 2008/703 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili tarafından başlatılan \"tanıma ve tenfiz\" davasında, K... 2.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine karar verildi. Ancak Yargıtay 2.Hukuk Dairesi'nin bozma kararı sonucu yeniden yapılan yargılamada, önceki kararda direnildiği belirtildi. Hukuk Genel Kurulu ise bu kararı inceleyerek, mahkeme kararlarında hüküm sonucunun gerekçeye ait sözleri tekrar edilmeden isteklerin ayrı ayrı gösterilmesi gerektiğini belirtti. Ayrıca bozma kararı ile ilk kararın hayatiyetinin kaybedildiği için atıf yaparak hüküm tesis etmenin uygun olmadığına vurgu yapıldı. Bu doğrultuda, mahkemenin HUMK'nun 388.maddesinin açık hükmüne uygun olarak karar vermemesi nedeniyle direnme kararı bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 1086 S. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu(MÜLGA) [Madde 381]
- 1086 S. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu(MÜLGA) [Madde 388]
- 1086 S. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu(MÜLGA) [Madde 389]

Hukuk Genel Kurulu 2008/2-724 E., 2008/703 K.
Hukuk Genel Kurulu 2008/2-724 E., 2008/703 K.

ESKİ KARARDA DİRENME

KARARLARIN TEFHİMİ

TANIMA VE TENFİZ

1086 S. HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) [ Madde 381 ]

1086 S. HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) [ Madde 388 ]

1086 S. HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) [ Madde 389 ]

"İçtihat Metni"

Taraflar arasındaki "tanıma ve tenfiz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; K... 2.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 01.11.2006 gün ve 2006/257 E- 285 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesi"nin 28.11.2007 gün ve 2006/21633-2007/16595 sayılı ilamıyla bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 388.maddesinde belirtilmiştir. Buna göre, hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.

Aynı kural HUMK.nun 389.maddesinde de tekrarlanmış; HUMK.nun 381.maddesinde ise “

“Kararın tefhimi en az 388.maddede belirtilen hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçilerek okunması suretiyle olur”

” hükmüne yer verilmiştir.

Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır. Hatta giderek denebilir ki, dava içinden davalar doğar ve hükmün hedefine ulaşması engellenir. Kamu düzeni ve barışı oluşturulamaz.

Ayrıca, bozma kararı ile ilk hüküm hayatiyetini yitirdiğinden ona atıf suretiyle hüküm tesisinin yukarıda açıklanan kurallara uygun düşmeyeceği de aşikardır.

Nitekim, Yargıtay"ın yerleşmiş görüşü de bu yöndedir (Hukuk Genel Kurulu"nun 19.6.1991 gün 323/391 sayılı;10.9.1991 gün 281-415 sayılı; 25.9.1991 gün 355-440 sayılı; 05.12.2007 gün ve 2007/3-981/936 sayılı; 23.01.2008 gün ve 2008/14-29/4 sayılı kararları).

Ceza Genel Kurulu"nca da önceleri C.M.U.K.nun benzer hükümleri taşıyan 261 ve 268 maddelerinin, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun yürürlüğe girmesi ile birlikte de bu kanunun 34, 223, 230,231,232 maddelerinin uygulanmasında bozulan kararın geçerliliğini ve yerine getirilme yeteneğini yitirdiğinden "önceki hükümde direnilmesine" denilmekle yetinilerek ve atıf suretiyle hüküm kurulamayacağı kabul edilmiştir (Ceza Genel Kurulu"nun 2.2.1976 gün 1/22-25 sayılı; 12.05.1998 gün ve 1998/6-104-171 sayılı; 05.02.2002 gün ve 2001/1-417-2002/153 sayılı kararları).

Somut olayda da aslolan kısa kararda, hüküm fıkrası oluşturulmamış; yalnızca "eski kararda direnilmesine" denilmekle yetinilmiştir.

O itibarla mahkemece HUMK.nun 388.maddesinin açık hükmü gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmesi doğru değildir. Direnme kararı bu nedenle bozulmalıdır.

S O N U Ç : Direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının iadesine, 26.11.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.